Zaterdag 13 mei rond 1 uur: De spelers en speelsters van MNC Dordrecht DG1 zijn net gearriveerd bij het zwembad de Slag. Hier wordt het Nederlands Kampioenschap voor de waterpolojeugd onder 13 jaar gespeeld. MNC is zonder puntenverlies kampioen geworden in regio West en is dus terecht aanwezig op dit toernooi. Na een periode van 5 weken trainen en oefenwedstrijden spelen kunnen de jongens en meiden laten zien wat ze waard zijn.

Voor de eerste wedstrijd hebben Jim en Chris de technical meeting met de scheidsrechters en andere coaches, en na de laatste instructies is het tijd voor de voorbereiding. MNC speelt de eerste wedstrijd van het toernooi tegen Polar Bears, een geduchte tegenstander met een aantal sterke spelers in hun midden.

Voor elke wedstrijd worden de spelers voorgesteld in de line-up en na het voorstellen galmt natuurlijk de team yell door het zwembad en kan de wedstrijd beginnen. MNC neemt een 2-1 voorsprong, maar daarna heeft Polar Bears telkens een klein voordeel. Hun nummer 7, die dit seizoen zelfs al in de BJ eredivisie speelde, heeft een knalhard schot, en is lastig te verdedigen. Aan de andere kant lukt het MNC toch telkens om een gat te vinden in de defensie. Na drie periodes is de stand 6-7, maar in het vierde part lopen de beren uit Ede toch weg naar een 6-10 overwinning. Helaas verloren, maar er werd prima met elkaar gespeeld, en dat goede gevoel willen we vasthouden.

Na deze eerste pot hadden we een lange pauze, waarbij de spelers zo min mogelijk in het warme, benauwde bad aanwezig waren. Tussendoor werd duidelijk dat de verschillen in het toernooi niet erg groot waren. De Zijl, die we kennen van onze competitie speelt gelijk tegen De Hof uit het oosten van het land, waar thuisvereniging De Zaan met enige moeite van wint.

Polar Bears speelt intussen tegen PSV, en duidelijk is te zien dat zij nog vermoeid zijn van de wedstrijd tegen MNC. Ze blijven wel aan de goede kant van de score, maar door de uitslag 7-6 voor Polar Bears staat PSV er beter voor dan MNC bij aanvang van de tweede wedstrijd. MNC moet dus winnen om de halve finale te halen. In de voorbereiding hadden we geoefend tegen WOC Zuid, met daarbij een aantal spelers van dit team, dus helemaal onbekend waren ze niet.

MNC begint voortvarend en sluit de eerste periode af met een 3-1 voorsprong. In de tweede periode lukt alles, en vallen de doelpunten als rijpe appels. Halverwege is het 10-1 voor MNC, en is de wedstrijd wel beslist. In de tweede helft wordt er meer doorgewisseld, en wordt er door beide ploegen niet zoveel meer gescoord. De eindstand is 12-3, en de halve finale is gehaald. Met een goed gevoel kunnen we ons opmaken voor de wedstrijden om de ereplaatsen die op zondag gespeeld worden.

Na een goede nachtrust, die sommige spelers in de buurt van Zaandam hebben gehad, en anderen zijn naar huis gegaan, treffen we elkaar opnieuw in Zaandam. Intussen is duidelijk dat thuisvereniging ZV de Zaan onze tegenstander is. We hebben al enkele keren tegen ze gespeeld, o.a. op het MNC toernooi en bij een oefenwedstrijd twee weken voor het toernooi, dus we zijn niet onbekend voor elkaar.

De wedstrijd zou een regelrechte thriller worden.

Na een snelle voorsprong voor de Zaan komt MNC steeds beter in het spel, en staat het zelfs even met 3-1 voor. De Zaan komt snel terug en halverwege is het 3-3. Het spel blijft op en neer gaan in de derde en vierde periode. De Zaan scoort uit een strafworp, waar MNC er een mist. In de laatste minuut is het 6-5, maar in de laatste aanval scoren we de gelijkmaker 6-6, in een ware heksenketel van geluid. Gelijke stand en er moet een beslissing vallen, dus worden er strafworpen genomen. Voor onze kinderen een spannende ervaring na een wedstrijd vol emoties. 5 strafworpen voor beide teams, en er wordt door beide teams drie keer gescoord. Daarna om-en-om en helaas mist MNC de eerste strafworp, waarna de Zaan wel scoort. Wat een domper na deze hectische wedstrijd, waarin gestreden werd om elke meter.

Maar het toernooi is nog niet voorbij. Er valt wel degelijk nog een prijs te pakken. In de andere halve finale had Polar Bears gewonnen van de Zijl, waarmee we dus tegen een oude bekende het seizoen kunnen afsluiten.

Voordat de teams voor de kleine finale voorgesteld worden, krijgen alle spelers een roos om aan hun moeder te geven (ja, het was natuurlijk ook nog Moederdag), een mooie actie van de organisatie. Daarna ging de knop snel weer om, want brons is natuurlijk ook een geweldige prestatie.

MNC kwam knallend uit de startblokken met een snelle 2-0 voorsprong. De Zijl haakte aan, maar MNC bleef telkens op voorsprong. Even nog dacht de tegenstander uit Leiden terug te kunnen komen, maar MNC bleef ook in de laatste minuut koel en scoorde zelfs nog in de laatste seconde, waarmee de eindstand 8-6 werd. Een verdiende medaille na een geweldig toernooi! Uiteindelijk wordt de Zaan Nederlands kampioen door ook na strafworpen van Polar Bears te winnen. Zo dicht zat het bij elkaar dat we terecht kunnen spreken van brons met een gouden randje.

De spelers van MNC die deze geweldige prestatie hebben geleverd zijn,

1. Viktor Geurts, eerste keeper, altijd aanwezig en zeer gedreven.
2. Mika de Nooijer, vleugelspeler, altijd goed geluimd met een zuiver schot.
3. Jens Wijgers, nieuw bij MNC, flitsend in de break.
4. Menco Muller, tweede keeper, ook bekend als de penaltykiller.
5. Nina van de Geijn, de plaag van alle jongens van de tegenpartij.
6. Dion Harreman, aanvoerder en zeer doelgerichte midvoor.
7. Lotte van Wingerden. Opbouwspeelster, rustpunt in de aanval.
8. Levi Hoogerwaard, uiterlijk kalm, ijzersterk als midachter.
9. Jorian van de Velde, de motor van het team, altijd goed voor een actie.
10. Marnix Geurts, altijd aanspeelbaar aan de zijkant.
11. Thom Heijstek, snelle zwemmer, gaat het volgend jaar laten zien.
12. Milan van Assendelft, linkshander, is erg gegroeid, gaan we nog veel van horen.
13. Tom de Boer, actief vanuit de tweede lijn en blijft maar gaan.

Daarnaast was Dinand van Weert, aanwinst voor het komend seizoen, het hele weekeinde aanwezig als rechterhand van de technische staf. Jim Mesman was assistent coach, en Chris Geurts de coach.

Natuurlijk hadden we een trouwe supporterschare die zich staande moesten houden tussen het luidruchtige publiek van de andere ploegen, en tussen de wedstrijden broodnodig waren om de spelers weer op te peppen en van de broodnodige vitamines te voorzien.